Problemy z dodaniem komentarza? Wyślij mi go mailem - opublikuję. Adres znajdziesz w moim profilu!

Uwaga! Komentarze pojawiają się z opóźnieniem - po przejrzeniu dla odsiania spamu (i tylko jego!)


piątek, 14 stycznia 2011

Off-topic

Autor: o
Etykiety: , , ,

11 komentarzy:

  1. akemi15 stycznia 2011 09:25

    ... i od tego momentu dyrekcja pozwalniała wszystkich portierów... ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. Portier15 stycznia 2011 09:42

    Dyrekcja, droga Akemi, nie ma w swoich zasobach ani jednego portiera, bo portierem można dziś być tylko na blogu. Oni mają "POF-ów" - pracowników ochrony fizycznej. Niestety z wielu względów, o których nie będę tu opowiadał określenie POF Daddy byłoby właściwsze ;)

    A pies(-a) ma tak naprawdę wiele imion. Jest (zależnie od zmiany na dyżurze) Myszą, Sunią, Małym (!) itp. Ja mówię jej per Azor i jakoś nie mogę się odzwyczaić.

    OdpowiedzUsuń
  3. DużeKa15 stycznia 2011 13:57

    Pies Tysiąca Imion. :-)
    To zupełnie tak samo, jak mój kot. Pojęcia nie mam, skąd czasami wie, że mówię do niej. ;-)

    OdpowiedzUsuń
  4. Portier15 stycznia 2011 16:54

    Przypuszczalnie działa to tak samo jak z ludźmi, którym podoba się piosenka śpiewana w języku, którego nie znają. Wyczuwamy emocje. Piesy ;) i koty też tak mają.
    Mój kot dodatkowo reaguje jeszcze na rozbijanie skorupki jajka na twardo - wtedy jest w stanie wyłamać drzwi!

    OdpowiedzUsuń
  5. DużeKa15 stycznia 2011 19:38

    Moja kocica pojawia się w kuchni nanosekundę po tym, jak najlżejszy nawet dźwięk zdradzi, że dotykam jej miski z jedzeniem. Biada mi przy sprzątaniu... ;-)
    Oczywiście również kiedy wstaję z wersalki natychmiast wypada przede mnie i pędzi do kuchni, no bo przecież skoro wstaję, to logiczne jest, że tylko po to, żeby dać kotu jeść, prawda? :-)

    OdpowiedzUsuń
  6. Portier15 stycznia 2011 21:06

    Bardzo logiczne nawet. Między innymi dlatego uważam koty za fascynujące stworzonka. No i za mruczenie, które jest podstawą wszystkiego, co w kocie dobre ;)

    OdpowiedzUsuń
  7. anna s.16 stycznia 2011 11:55

    Skoro rozgadaliście się o kotach to sie pożalę. Nie mam pojęcia co zrobię z moimi sierściuchami. Starszy jest u mnie w domu i tylko w domu już prawie dwanaście lat. Drugi jest nieco młodszy. Muszę je przeprowadzić do domu mamy a ta lubi koty ale na podwórku. Mogą najwyżej nocować w domu. Przecież na nowym miejscu zginą jak poczują zew wolności. Utrapienie :(

    OdpowiedzUsuń
  8. Portier16 stycznia 2011 12:01

    Wiem coś o tym. Sam popełniłem błąd w ramach męskiej solidarności nie zgadzając się na sterylizację jednego z kotków i potem, gdy już po około roku hormony dały znać o sobie po prostu wyszedł i już nigdy nie wrócił...

    I pozostaje tylko mieć nadzieję, że jakoś przetrwał.

    OdpowiedzUsuń
  9. DużeKa18 stycznia 2011 15:17

    Teraz jest modne rzucanie kotem po ścianach, albo oblewanie benzyną i podpalanie. Względnie można się wzorować na właścicielach psów i ciągać za samochodem, albo wsadzać pod pociąg. Tylko kotów trzebaby uzbierać więcej chyba, bo mniejsze są.
    Musi, zwyczajnie MUSI istnieć jakiś sąd po śmierci, który zadośćuczyni za te krzywdy...

    OdpowiedzUsuń
  10. Portier18 stycznia 2011 20:45

    Myślę, że istnieje i za życia.

    OdpowiedzUsuń
  11. Karolina Kajtek23 listopada 2013 08:21

    Śliczna brzydala ta AZOR. :D

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)
Teksty z tego bloga, moją książeczkę, zdjęcia i filmy można kopiować do użytku niekomercyjnego i/lub umieszczać na niekomercyjnych stronach www, w prezentacjach, publikacjach i innych - bez prawa do modyfikowania - po podaniu autora (Portier) oraz adresu strony z której zasobów zostały pobrane (www.otoportier.blogspot.com). Wykorzystanie komercyjne jakiegokolwiek materiału wyłącznie po kontakcie z autorem i uzyskaniu jego wyraźnej zgody. Adres do korespondencji znajduje się na stronie mojego profilu w serwisie Blogger.