Szuflandia

Równo w miesiąc po oficjalnym otwarciu nowego dworca kolejowego w moim mieście postanowiłem porównać hurraoptymistyczne relacje prasowe i telewizyjne z rzeczywistością i przyjrzeć się z bliska temu obiektowi. Oto, co zobaczyłem.

 

Kompleks będący celem mojego spaceru składa się z trzech, w dużej mierze niezależnych od siebie części, to jest dworca kolejowego właściwego, znajdującego się pod nim (!) autobusowego oraz galerii handlowej, która powstaje na placu Szewczyka.  Z tej trójki na dziś udostępniona podróżnym została jedynie część kolejowa, czyli jakby nie patrzeć, serce całości.

Do budynku dostać możemy się wejściami od strony ulic Dworcowej, 3 Maja (zdjęcie powyżej) oraz Słowackiego, a także tunelami od placu Oddziałów Mł. Powstańczej lub ulicy Kościuszki. Tutaj dodać należy, że trzy równoległe tunele pod peronami zostały odnowione, ale nie zmieniono ich tras, choć środkowy korytarz (na moim rysunku - szary) na razie wyłączony jest z ruchu.

 

Pierwsza różnica, jaka rzuca się w oczy komuś, kto pamięta stary dworzec, to mniejsza przestrzeń, w tym zwłaszcza szerokość zarówno holu głównego jak i pasażu handlowego oraz połączenie obu w jedną, aczkolwiek dwupoziomową halę. Optycznie daje to wprawdzie początkowo złudzenie dużej powierzchni, ale faktyczna różnica poziomów to ledwie półtora metra i na złudzeniu się kończy. Można odnieść wrażenie, że rezygnując z różnych wysokości (niewątpliwie atrakcyjnych wizualnie) uzyskano by w zamian znacznie lepszą użytkowość.

 

Pasaż, który kiedyś łączył wejścia boczne dworca jest teraz tylko dużo węższym ślepym chodnikiem wzdłuż sklepików i wejść do tuneli. Tym samym stracił znaczenie, jako główny trakt komunikacyjny. I o ile dawny hol w takiej sytuacji mógłby bez trudu przejąć jego rolę, o tyle ten obecny już dziś, jeszcze przed otwarciem centrum autobusowego czy galerii wydaje się mieć miejscami przynajmniej dosyć ograniczoną przepustowość. Z pewnością o wiele za niską jak na nowy obiekt, który z natury niejako powinien być wygodniejszy niż jego poprzednik. Co zaś stanie się, gdy do podróżnych dołączą setki, a może i tysiące osób, które będąc TYLKO klientami marketu czy pasażerami komunikacji miejskiej w innej sytuacji nie miałyby powodu tu zaglądać, wiedzą tylko projektanci.

 

Ich także należałoby zapytać, dlaczego na przykład ubikacje, które poprzednio znaleźć można było przy obu bocznych wyjściach z budynku teraz umieszczono tylko w kąciku od ulicy Słowackiego oraz dlaczego kasy biletowe nie zostały porozdzielane „martwymi” okienkami, aby było gdzie swobodnie ustawić się w kolejce, a znajdują się jedna przy drugiej i bynajmniej nie jest ich zbyt dużo…

 

Nigdy nie jest tak dobrze, żeby nie mogło być lepiej. Racja. Nigdy nie jest tak lepiej, żeby Portier się nie przychrzanił. To też. Pomówmy zatem o pozytywach. Jest czysto, nowocześnie i mile dla oka, to z pewnością. Jeżeli ktokolwiek wstydził się starego dworca, to nowego już nie musi. High Tech bije po oczach z każdej strony. Otwierane samoczynnie drzwi, śluzy przeciwpożarowe, futurystyczne automaty biletowe, sympatyczne sklepiki i wreszcie nawet elektroniczna… babcia klozetowa robią wrażenie. Bardzo pomysłowe są także kosmiczne krzesełka w „przestrzeniach poczekalniowych” jak je sobie nazwałem. Wewnątrz dworca krążą sprzątacze i paradują ochroniarze z pałkami. Całość może przy odrobinie dobrej woli przypominać dworzec nie tyle nawet kolejowy, ile lotniczy.

 

Co zatem mi nie pasuje? Spójrzmy na zdjęcie powyżej. Ładne, prawda? W czym problem? W tym, że to już wszystko. To właśnie jest cały dworzec! Stary hol i stary pasaż handlowy w żadnym chyba miejscu nie były tak wąskie jak obecne ich wcielenia. Może się czepiam, ale to nielogiczne po prostu.

 

Napisał ktoś na pewnym forum „witamy w przedsionku galerii katowickiej”, a inny dodał jeszcze „to nie dworzec, to market z peronami”. Nie będę w swoich ocenach aż tak radykalny, choć nigdy nie kryłem, że jestem przeciwnikiem budowy tego obiektu, ale jednak jest coś na rzeczy. Zupełnie nieuczesane myśli miałem w trakcie zwiedzania dwie. Pierwsza: jestem w Supersamie! i druga: TO chyba dopiero jest dworzec zastępczy na czas budowy nowego!

 

O ile skojarzenia pierwszego tłumaczyć chyba nie muszę, o tyle drugie już powinienem, co też czynię. Dworzec jako obiekt budowlany. Z zewnątrz na przykład. Z zewnątrz, Szanowni Czytelnicy, dworca nie ma. Zasłania go galeria. Wystaje tylko kawałek od strony Młyńskiej i 3 Maja. To właśnie to słynne nawiązanie architektoniczne do przeszłości. Kielichy, charakterystyczny strop i neon na dachu. Kojarzy się? No kojarzy, OK. I tyle tylko. Na tym podobieństwa się kończą. Nie ma górnego holu ani tarasu i tym samym niewykorzystana pozostaje cała górna część (tego fragmentu) hali. Wchodzimy do środka i co widzimy? Betonową ścianę ze śladami szalunków i na niej wyświetlacz elektroniczny. Nad nim zaś jeszcze coś niepokojąco przypominającego… no nie, to tylko wygląda jak rury ściekowe...

 

Miał być brutalizm. Jest stan surowy otkany widowiskowo aluminium, płytami gipsowymi i szkłem. Gdyby zdjąć tutaj na przykład tą tablicę i usunąć szyby po lewej, okaże się nagle, że mamy tylko wysokie słupy i betonowe ściany jak w bunkrze. Tanio…

 

Jeden z polityków rozpływających się z zachwytu przed kamerami TV powiedział w dniu otwarcia, że to najpiękniejszy dworzec kolejowy w Polsce. Skromne, bardzo skromne sobie stawiamy wyzwania. Ten dworzec nie jest brzydki, ale z pewnością nie jest też ani wyjątkowy, ani tym bardziej użytkowo (w chwili obecnej przynajmniej) lepszy od poprzednika. A to już naprawdę smutna konstatacja.

 

===========================

===========================

 

 Fragment forum i wyniki sondy pochodzą

ze strony www Gazety Wyborczej. 

===========================

PEŁNA GALERIA ZDJĘĆ
 TUTAJ!

===========================
Na ten temat także w moich postach:
"Pętla po kielichu"
oraz "Budowa dworca PKP - lipiec 2011"